Zitski-reis in het Kaunertal

Renze liep nog geen jaar geleden na een ontsteking in zijn ruggenmerg een dwarslaesie op. De ontsteking werd behandeld met een prednisonkuur, waarna hij erg ziek werd. Hij werd niet alleen ziek, maar het bewegen van zijn benen werd onmogelijk. Dagelijkse bezigheden als lopen zijn sindsdien opeens niet meer vanzelfsprekend. Maar stilzitten doet hij zeker niet, dit jaar ging hij met De Hoogstraat mee naar Oostenrijk op skireis. Hij vond dit een fantastische ervaring en zou het aan iedereen aanraden om een keer mee te gaan.

“Ik geloof er nog steeds in dat een hele hoop dingen kunnen”

Toen Renze na zijn Prednison kuur zijn benen niet meer kon bewegen, was dit ontzettend schrikken. Even was de teleurstelling erg groot, maar al snel besefte hij dat dit niks ging oplossen. Het was tijd voor een nieuwe instelling: 'Ik ga ervoor, en we zien wel wat het wordt’. Renze denkt namelijk altijd aan kansen en mogelijkheden. “Ik wist gewoon zeker dat het ging lukken, en als het niet rechtsom lukt, dan lukt het wel linksom”.

Hij  probeert  zijn dagelijkse dingen weer op te pakken. Dit is natuurlijk in een andere vorm dan dat hij gewend was. Er is altijd een manier waarop iets wél kan. Lopen gaat nu bijvoorbeeld niet, maar verplaatsen wel. Renze is alweer aan het werk, nu nog therapeutisch maar binnenkort fulltime. Naast revalideren is hij ook bezig de leuke dingen weer op te pakken. Hij focust zich meer op het herstel van zijn lichaam. Hij waakt ervoor om alleen maar thuis te gaan zitten, daarom blijft hij graag dingen doen; zoals uit eten gaan, of een biertje met zijn vrienden doen op het terras.

Skiën

In 2019 is Renze voor het eerst met het bedrijf waar hij toen voor werkte een aantal dagen gaan skiën. Nadat hij zijn dwarslaesie opliep, heeft hij eigenlijk nooit meer bij het skiën stil gestaan. Maar toen het vanuit De Hoogstraat op zijn pad kwam, gaf hij gelijk aan dat het hem erg leuk leek om mee te gaan. Hij had bij de trip nog totaal geen verwachtingen, maar gelukkig houdt hij wel van uitdagingen.

Een dag op de piste

Met behulp van een zitski en een begeleiding betrad Renze een week lang de pistes. Voordat ze de piste op gingen was het eerst tijd voor de routines. Bijvoorbeeld het aankleden; dit was niet voor iedereen even makkelijk, zeker voor degene die aan een rolstoel gebonden waren, of pas net iets zijn opgelopen. Aan het begin van de week liep Renze tegen het feit aan  dat zijn snowboots niet pasten, maar gelukkig kon hij zijn snowboots wisselen met iemand. Hierna was het tijd om te gaan skiën. Na verloop van de week begonnen ze elke dag steeds eerder met skiën, zodat ze langer op de piste waren.

Grenzen verleggen

De ski trip heeft Renze een enorm gevoel van bevestiging gegeven. Het bevestigde voor hem dat er inderdaad heel veel mogelijk is. De grote vraag die Renze had voor hij mee ging, ging over zijn zelfredzaamheid; Ben ik in staat mezelf te redden? Naast het skiën, komen er natuurlijk heel veel dingen bij kijken die zelfstandigheid vragen. Denk bijvoorbeeld aan het opstaan, eten, aankleden, je verzorgen. Het skiën geloofde hij wel, maar hij ging vooral mee om te kijken of hij zichzelf kon redden. Het heeft hem veel gebracht dat hij na deze reis het antwoord op deze vraag heeft gekregen. Hij kan zichzelf redden! Elke dag verlegde hij zijn grenzen, en kwam hij tot de conclusie dat je meer kan, dan je denkt.

 “Ik leef weer”

De vierde dag gingen ze de gletsjer op en kwamen ze op 3000 meter hoogte. Vanaf daar zouden ze naar beneden gaan. Zowel de rode als de blauwe piste waren toch steiler dan gedacht. Toch kozen ze voor de rode piste. Na de eerste paar bochten gleed Renze uit naar beneden. In eerste instantie wellicht spannend. Maar Renze vond dit juist een van de mooiste momenten. “Ik vond dit zo kicken!" "Ik kreeg het gevoel dat ik weer volop aan het leven was.”

Het was een fantastisch team, en een geweldige vakantie. ”Ik  ben ontzettend veel te weten gekomen over hoe mijn lichaam werkt. Als het kon, zou ik zo weer gaan.” Hij is al opties aan het onderzoeken om in Nederland te oefenen op een overdekte skibaan. Het doel is om volgend jaar zelfstandig naar beneden te gaan, zonder begeleider.

Sportief

Renze is altijd heel sportief geweest. Zo liep hij twee keer per week 5 tot 10 kilometer hard. Hij deed aan fitness. Voor zijn dwarslaesie was hij dus al erg fit. Dat heeft hem geholpen de knop om te zetten en bij zijn herstel. Het voortbewegen met rolstoel en uit bed komen lukte hem al binnen een week.

Ook is Renze lid gebleven van de duikvereniging waar hij al bij zat. Bijna elk weekend ging hij duiken in Zeeland, in de Oosterschelde. Ondanks dat hij nu niet meer duikt, is hij wel lid en doen ze nog leuke dingen samen. Hij hoopt ooit weer te kunnen gaan duiken. In Zeeland wordt dat lastig, vanwege het koude water. Hij sluit het zeker niet uit. Als hij beter wordt en zijn conditie goed is, hoopt hij weer eens een duik te gaan maken.